We stonden samen in de douche zoals we al eindeloze malen in de douche gestaan hadden. Je merkte subtiel op dat de douche kleiner was geworden sinds de laatste keer dat we eronder stonden. Een glimlach vormde zich rond mijn lippen. Je keek me recht in de ogen en ik rook je sigaretten en bier. "Je bent mooi" vertelde je me "of je nu 60 kilo of 120 kilo weegt, je bent de mooiste". Ik trok een wenkbrauw op, zoals altijd, niet goed wetend hoe te reageren.
"Ik zal je rug wassen, ik ben verzot op je achterkant, je rug en je schouders zijn zo mooi" Ik draaide me om, ik was er verzot op dat je handen over mijn rug gingen. Jaren genoot ik daar al van, als ik 's morgens naast je wakker werd, streelde je handen met een eindeloos geduld mijn rug. Je werd het niet beu, al wist je dat je deze ervaring zelf niet toebedeeld kreeg. Het was geen wisselwerking tussen ons, jij gaf en ik ontving, niet meer dan dat.
Je begon me te kussen in mijn nek en je handen gingen niet meer over mijn rug, maar over mijn buik en borsten. Ik voelde het water langs mijn lichaam glijden en ik voelde een koude rilling van jouw zijde omdat ik met al het water ging lopen en terwijl je mijn rug, buik en borsten inzeepte in de kou bleef staan.
Ik draaide me weer om en zag de liefde die je voor mij voelt in je ogen staan, zoals al jaren het geval was, maar deze maakte meer onzeker dan blakend van zelfvetrouwen.
Ik vroeg je "Trek eens aan mijn vinger". Je deed wat ik je vroeg en ik liet een knaller van een scheet. Je glimlachte.
Crisis afgewend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten