dinsdag 24 april 2012

Voorbij het daglicht


Het gevoel dat ze heeft is  moeilijk te omschrijven net zoals de emotie.
Stilaan komt ze op een punt in haar persoonlijke bestaan dat ze moet stilstaan met wat ze wil doen met haar baarmoeder. Vullen of leeg laten? Het klinkt misschien plastisch, maar het is wel de realiteit.
Ze maakt vaak pro’s en contra’s over het bestaan van zo’n klein wonder dat haar bloed met zich meedraagt. En ze moet eerlijk zijn, er zijn meer contra’s aan verbonden dan pro’s.
Wie wil nu haar nachtrust kwijtraken, terwijl ze zo graag slaapt, wie wil haar bioritme laten bepalen door iemand die nu alreeds altijd minstens 31 jaar jonger zal zijn.
Kotsneigingen omdat er een stinkgat ligt op een kussentje dat intussen kraait van plezier en niet stilligt.
Niet iets kunnen gaan drinken, eten, vrijen omdat er een klein monster aandacht wil. De hele tijd! Niet op reis kunnen gaan zoals voorheen. Exotische bestemmingen maken plaats voor all in formules in Turkije.
Niet spontaan beslissen om te gaan shoppen omdat je je slecht voelt en de perfecte oplossing daarvoor is altijd wel in een paar schoenen, een handtas of een horloge te vinden.
Niet de hele dag in de zetel hangen om Home & Away te zien of E-TV entertainement.
Als ze dan ouder worden, beginnen ze tegen te spreken. En dat begin tegenwoordig al vanaf 4 jaar. En het gaat alleen maar in een neerwaartse spiraal. Ze denken de wereld aan te kunnen die kinderen, terwijl ze we leven geld vragen om naar de cinema te gaan of iets te gaan drinken. Ze blijven ook nog eens thuis wonen tot hun 28 jaar omdat het hotel mama toch zo goedkoop en  gemakkelijk. En als je dan oud en versleten bent, moet je niet op hun hulp rekenen.
Aan de andere kant, als ze je zeggen dat ze je graag zien en een knuffel geven. Als ze huilen en hun mama nodig hebben omdat ze getroost willen worden. Als ze langerekt een ‘mamaaaaaa’ uitstoten omdat ze alweer geld worden of gewoon omdat als je naar hen kijkt je een intens gelukzalig gevoel hebt vanbinnen dat zegt ‘Dit is mijn kind’, dan wil je dat toch niet missen?

Een extra moeilijkheid is dan bovendien als er al een kind in het gezin is, dat niet het jouwe is, Wil je dan een kind omdat je een kind wil? Of wil je een kind omdat je denkt dat de band tussen jouw man en zijn ex vrouw sterker is door hun kind dat ze delen? Dat ze iets delen wat jij nooit zal voelen?